بررسی و تحلیل معماری سبز

ساختمان های معماری سبز به سبک مدرن طراحی می شود.

مسیر جدیدی را برای حرکت رو به رشد، مطابق با فناوری‌های نوین روز فراهم می‌کنند.

برای اجرای سبک معماری سبز باید قوانین و مقررات حاکم بر محیط زیست و طبیعت رعایت شود.

این سبک بیشتر مورد توجه افرادی که دوستدار طبیعت هستند قرار میگیرد.

معماری سبز یک سبک جدید معماری و یک گرایش نو در ساختمان سازی می باشد.

که با رعایت قوانین محیط زیست باعث کاهش تأثیرات مخرب ساختمان ها بر روی سلامت انسان ها و محیط می شود.

در این سبک از مواد و مصالحی که قابل بازگشت به چرخه طبیعی باشند یا همان مواد و مصالح سبز استفاده می شود.

هدف این سبک دست یابی به طرحی می باشد که دوستدار طبیعت و همسو شدن با محیط زیست می باشد.

در این سبک اگر فقط ۲ درصد از هزینه اولیه ساختمان سازی به سبک معماری سبز اختصاص داده شود

می توان حدود ۲۰ درصد در هزینه های انرژی صرفه جویی کرد.

این سبک معماری یک پدیده تازه ای نیست و به صورت بنیادی در تمدن ها و معماری باستانی چین و ایران وجود داشت.

ساختمان سبز :

 

 

ساختمانی که با تمرکز بر ارتقای بهره وری منابع اولیه یعنی انرژی و آب و مصالح  به سلامت فرد یا افرادی که قرار هست در آن و حتی دور و بر و پیرامون آن زندگی کنند

اهمیت می دهد.

این نوع ساختمان ها برای تولید حرارت، برق و روشنایی از انرژی های طبیعی و تجدید پذیر مانند انرژی بادی و خورشیدی و… بهره گرفته اند.

و با استفاده مجدد از ضایعات و بازیافت مواد قابل بازیافتی در جهت حفظ محیط زیست گامی بردارد.

این ساختمان ها در مدت زمان ماندگاری و در طول چرخه عمرشان با استفاده از انرژی و صرفه جویی در آن،

حفظ پایداری ظرفیت اکوسیستم ، بازیافت و گازهای گلخانه ای، هماهنگی با شرایط اقلیمی، بهینه سازی در محل کار و…

قادر به حفظ و ارتقای سطح کیفیت زندگی می باشند.

می توان گفت هدف ساخت یک ساختمان سبز علاوه بر کاهش تأثیرات زیست محیطی و افزایش سلامت جسمی و روحی روانی افراد،

کاهش هزینه های آب و برق و دست یابی به یک بازده اقتصادی در بلند مدت می باشد.

بام سبز یا بام زنده :

 

 

این بام ها از سبک معماری سبز می باشند و  عایق بندی خوبی دارند.

این بام ها مقداری از آن یا کل آن پوشیده از پوشش گیاهی باشد.

ساخت این بام ها مستلزم تقویت سازه و ساختمان و تطبیق طراحی آنها با شرایط اقلیمی و … می باشد.

مزایای این نوع بام ها :

کاهش اتلاف گرما و مصرف انرژی در زمستان ها می باشد.

کاهش تأثیرات گرمایش زمین و تغییرات اقلیمی محدوده محیط خود می باشد.

کاهش انتشار گازهای گلخانه ای مضر همچون دی اکسید کربن و.. می باشد.

تعدیل صداهای ورودی و خروجی ساختمان ها می باشد.

تامین فضایی برای پرورش سبزیجات و گل ها می باشد.

افزایش زیستگاه حیوانات خانگی می باشد.

زیبایی و بهبود اطراف ساختمان می باشد.

عدم فرسودگی و افزایش عمر پوشش بام به خاطر محافظت از آن در برابر تابش اشعه های مضر UV می باشد.

دیوارهای سبز یا زنده:

 

 

دیوارهای زنده سبز دارای گیاهان رونده و سایر گیاهان هستند که در نمای بیرونی ساختمان رشد می کنند و به عنوان عایق عمل می کنند.

شهر تایپه در تایوان:

توسط وینسنت کالبوت طراحی شده است

با الهام از مدل دی ان ای انسان ساخته شده است

حدود 23000 گونه گیاهی در قسمت های مختلف آن وجود دارد.

این شهر باعث تهویه هوای منطقه شده است و باعث ارتقای شرایط زیست محیطی شده است.

شهر ونکوور کانادا:

ساختمان پلکانی چند طبقه می باشد

باغ های سرسبز در هر طبقه وجود دارد

این شهر توسط آرتور اریکسون معمار طراحی شده است.

شهر میلان ایتالیا:

ساختمان که به جنگل عمودی معروف است.

این ساختمان شبیه یک برج چند طبقه مرتفع می باشد.

طراحی و ساخت آن توسط استفانو بویری در سال ۲۰۱۴ انجام و اجرا شد.

انواع مختلفی از درختچه ها و گیاهان سرسبز تمام بخش های آن را در بر گرفته است و باعث کاهش انتشار و حجم CO2 در این منطقه شده است.

دونگتان چین:

به نخستین شهر پایدار معروف بوده است.

تمام شهر از انرژی های تجدید پذیر استفاده می کند.

مصدر ابوظبی:

شهر بدون کربن و ضایعات بوده است.

در مرکز این شهر مجموعه ای فرا سبز طراحی شده است که دیواره های آن از سنگ و گل و پوشیده شده است از ورقه های فتوولتاییک می باشد.

در این شهر برای انتشار نور در فضای داخلی و همچنین ممانعت از تابش مستقیم خورشید، احجامی در فضای بام ادارات، فروشگاه ها و سکونتگاه های آن استفاده شده

است و باغ های سرسبز سرتاسر حیاط های مرکزی آن را در برگرفته است.

دلایل مفید بودن معماری سبز در شهرسازی و مزایای آن

بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان می باشد

تغییر سبک زندگی با کاهش مصرف سوخت های فسیلی و تکیه بر انرژی های تجدید پذیر می باشد

افزایش زیبایی نمای شهری می باشد

سازگاری با محیط زیست میباشد

تامین سلامت و امنیت افراد و به تبع آن افزایش آرامش و رفاه آنها می باشد

کاهش مصرف آب و برق و هزینه های آنها می باشد

استفاده مجدد از ضایعات و اهمیت دادن به بازیافت می باشد

استفاده از انرژی خورشیدی برای تامین گرمایش و سرمایش ساختمان می باشد

استفاده از پساب ها برای آبیاری فضای سبز می باشد

به کاربردن مصالح قابل بازیافت و غیر شیمیایی می باشد

تزیین ساختمان ها با درختچه ها، گل ها و گیاهان قرار داده شده روی تراس پنجره ها یا بام ها می باشد

تأمین نیازهای آب و انرژی بدون هیچ نوع آلایندگی محیط زیست می باشد

استفاده مؤثر از مصالح بدست آمده از مواد طبیعی پایدار می باشد

بهبود کیفیت هوا می باشد

جذب نور طبیعی می باشد

احیای محیط زیست می باشد

عدم استفاده از روکش های غیر ضروری می باشد

انتخاب مناسب پنجره ها و استفاده از آن می باشد

عایق بندی مناسب ساختمان می باشد

فیلتراسیون هوای بیرون و به تبع آن جلوگیری از بروز مشکلات تنفسی می باشد

اصول معماری پایدار

 

 

اصل حفاظت از انرژی

در طراحی ساختمان استفاده از سوخت های فسیلی در آنها به کمترین حد ممکن یا به صفر برسد.

ساختمان های ساخته شده با استفاده از سبک معماری سبز و با استفاده از مواد و مصالح ساختمانی متنوع و با ترکیب های مختلف آنها سعی دارند با توجه به نیاز کاربران

محیط را تغییر بدهند.

در نوع ساختمان ها که امکان استفاده از انرژی های تجدید پذیر مثل انرژی خورشیدی به حداکثر میزان خود وجود داشته باشد.

اصل کار با اقلیم و منابع انرژی محلی

شکل و موقعیت قرار گرفتن این ساختمان ها و فضاهای درونی آنها به گونه ای طراحی می شوند که با عایق بندی صحیح علاوه بر این که آرامش و سطح آسایش ساکنان

ساختمان تامین می شود

از سوخت های فسیلی کمتر استفاده می شود

مثلا از ساختمان هایی که رو به جنوب ساخته می شوند می توان در زمستان استفاده بهینه از نور خورشید در داخل ساختمان استفاده کرد.

با استفاده از پنجره های شفاف در این ساختمان ها می توان گرما را افزایش داد.

اصل کاهش استفاده از منابع جدید

به علت ناکافی بودن منابع برای بازسازی هر نسل از ساختمان ها می توان از مصالح بازیافت شده یا فضاهای بازیافت شده استفاده از منابع جدید را به

حداقل رساند و تأثیرات زیست محیطی آنها را کاهش داد.

اصل احترام به کاربران

معماری سبز با احترام بیشتر به نیازهای انسان ها سعی دارد با ممنوع کردن و عدم استفاده از مواد و مصالح خطرناک مثل انواع مواد عایق CFC به تمامی ساکنان آن

ساختمان احترام گذاشته و آرامش و آسایش را به آنها هدیه کند.

این اصل را می توان کمی به آلودگی حاصل از تغییرات آب و هوایی و تخریب لایه ازن مربوط کرد.

اصل احترام به مکان و سایت هر ساختمان

هر ساختمانی که احداث می شود باید زمین را به گونه ای آرام لمس کند.

که این امر بیانگر تعامل بین ساختمان و مکان آن است.

هیچ ساختمانی نباید مصرف کننده حریص انرژی باشد.

نباید انتشار دهنده انواع آلاینده ها شود.

این نوع ارتباط در سکونت گاه های سنتی اعراب بادیه نشین و عشایر ایران به چشم میخورد.